de drempel voor “ernstig letsel” vereist meer dan een “lichte beperking” van de dagelijkse activiteiten
in de volksmond aangeduid als de “90/180-regel”, stellen eisers in talloze gevallen die voortvloeien uit ongevallen met motorvoertuigen in New York dat de drempel voor ernstig letsel alleen wordt gehaald omdat zij gedurende negentig van de eerste honderdtachtig dagen na de datum van verlies nagenoeg al hun gebruikelijke dagelijkse activiteiten niet hebben uitgevoerd. Medewerker, Nicole Licata-McCord Esq. onlangs geslaagd in een motie voor een kort geding ingesteld op grond van Nys verzekeringswet §5102. De Edelachtbare rechter Denise L. Sher vond dat de eiser niet voldeed aan de drempel voor ernstig letsel onder de New York State Insurance Law. Met name met betrekking tot de “90/180-regel” stelt §5102(d)(9) dat ernstige schade is bewezen wanneer:
” een medisch vastgestelde verwonding of stoornis van niet-permanente aard die verhindert dat de gelaedeerde gedurende ten minste 90 dagen gedurende de 180 dagen onmiddellijk na het optreden van het letsel of de stoornis nagenoeg alle materiële handelingen verricht die de gebruikelijke en gebruikelijke activiteiten van deze persoon vormen.”
bij het geven van een kort geding ten gunste van de cliënt van de onderneming oordeelde het Hof dat meer dan een lichte beperking van de dagelijkse activiteiten van een eiser vereist is om een “ernstige schade” te kunnen bestaan volgens het statuut. Onder verwijzing naar de beslissing van het Hof van Beroep in Licari V.Elliot, rechter Sher opgemerkt dat “een beperking van de gebruikelijke activiteiten van de eiser moet zijn ‘voor een groot deel in plaats van een lichte beperking.”Her Honor ging op te merken dat de wet vereist meer dan een kleine, milde, of lichte beperking, en dat hetzelfde moet worden ondersteund door geloofwaardig medisch bewijs met een objectieve basis vergelijken van de huidige beperking van een eiser tot de normale functie. Factoren die in deze “inperking” – regel moeten worden overwogen, omvatten, maar zijn niet beperkt tot: (1) hiaten in de behandeling; (2) tussenliggende medische problemen; & (3) een reeds bestaande/degeneratieve aandoening die de oorzakelijke keten tussen het ongeval en het beweerde letsel zou onderbreken.Het Hof was het ook eens met het standpunt van de ondernemingen ten aanzien van het ontbreken van deskundig medisch bewijs van onmiddellijke of gelijktijdige medische behandeling. De onderliggende feiten die door Licata-McCord worden aangevoerd, omvatten een week durende reis naar Griekenland die door de eiser is gemaakt voordat hij fysieke klachten indient en voorafgaand aan een causaal gerelateerde medische behandeling. Het verloop van de fysiotherapie die uiteindelijk overspannen enkele maanden werd aangevoerd als bewijs van een “ernstig letsel” tevergeefs. De vertraging in de behandeling in combinatie met de relatief korte periode van fysiotherapie leidde het Hof tot een uitspraak in het voordeel van het bedrijf en het verlenen van een kort geding waarbij de zaak werd afgewezen op basis van de New York State Insurance Law §5102(d)(9).