sterylność można zdefiniować jako wolność od obecności żywych mikroorganizmów. Jednak warunki gwarantujące absolutną sterylność są zwykle zbyt surowe dla składników aktywnych, a definicja sterylności dla produktu leczniczego musi być zdefiniowana w kategoriach funkcjonalnych.
w praktyce farmaceutycznej pojemnik jest definiowany jako sterylny, gdy prawdopodobieństwo jest mniejsze niż jeden na milion, że jest zanieczyszczony replikującymi się mikroorganizmami. Ponieważ nie jest możliwe otwarcie i zbadanie każdego pojemnika biologicznego produktu leczniczego, do monitorowania sterylności należy wykorzystać pewną liczbę próbek reprezentatywnych dla badanej partii i pobranych w różnym czasie podczas operacji napełniania. Oznacza to, że gdy tylko kilka niesterylnych pojemników istnieje w bardzo dużym zestawie jednorodnych pojemników, prawdopodobieństwo wykrycia niesterylnego pojemnika jest stosunkowo niskie. Z tego powodu badanie sterylności wykorzystuje metody o szerokiej czułości, Zwykle inkubację próbek w pożywce wzrostu, promując wzrost w szerokim zakresie mikroorganizmów, gdzie replikacja może być wykryta wzrokowo.
sterylność opiera się również na środkach proceduralnych, które skutecznie zapobiegają zanieczyszczeniu materiałów biologicznych, takich jak technologia pomieszczeń czystych i inne dobre praktyki produkcyjne. Badania na obecność zanieczyszczeń wirusowych, które są zwykle określone w indywidualnych wymaganiach dotyczących produktu, są bardziej złożone i kosztowne. Wytyczne WHO dotyczące badania sterylności mają zastosowanie do szerokiej gamy biologicznych produktów leczniczych, w tym szczepionek, produktów krwiopochodnych, produktów biotechnologicznych oraz produktów komórkowych i tkankowych.
w ostatnich latach poczyniono postępy w metodach molekularnych, takich jak techniki amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT). Chociaż w wykrywaniu nieznanych zanieczyszczeń preferowane są ogólne badania ogólne, niektóre wybrane wirusy mogą być przesiewane za pomocą testów NAT. Ponadto technologia ta, sama lub w połączeniu z hodowlą komórkową, z odpowiednią metodą wykrywania, może być stosowana jako alternatywa dla jednej lub obu metod wykrywania mykoplazmy kompendialnej po odpowiednim zatwierdzeniu i uzyskaniu zgody krajowego organu regulacyjnego.
standaryzacja testów sterylności
normy pisemne
wymagania WHO dotyczące sterylności zostały przyjęte w 1973 roku. Sekcja dotycząca badań na obecność mykoplazmy została zmieniona w 1998 roku w wyniku postępu technicznego w tej dziedzinie.
- ogólne wymagania dotyczące sterylności substancji biologicznych poprawione 1973, TRS nr 530, Załącznik 4
pdf, 1.12 Mb - ogólne wymagania dotyczące sterylności substancji biologicznych 5.3 Test sterylności na mykoplazmy poprawka 1998, TRS nr 872, Załącznik 3
pdf, 2.06 Mb